@article { author = {alinaghi, amir hossein}, title = {فرهنگ و انسجام اجتماعی در ایران : گذشته و حال}, journal = {Strategic Studies Quarterly}, volume = {2}, number = {3}, pages = {57-74}, year = {1999}, publisher = {Research Institute of Strategic Studies (RISS)}, issn = {1735-0727}, eissn = {2980-910X}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {فرهنگ و انسجام اجتماعی در ایران : گذشته و حال}, abstract_fa = {در این مقاله مؤلف ضمن طرح کلیاتی درباره ارتباط فرهنگ با امنیت در قالب مفهوم بنیادین انسجام فرهنگی، به دو واقعیت به ظاهر متضارب اشاره می‏ نماید. (1) وجود انسجام فرهنگی پیش شرط اولیه توسعه در حوزه ‏های سیاسی واقتصادی به شمار می‏ رود و از این حیث حفظ و صیانت از آن ضروری می‏ نماید. (2) واقعیات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی غالبا متحول بوده و در نتیجه با ایجاد فضا و شرایط تازه در مقام تقابل با انسجام های پیشین برمی‏ آیند و خواهان تغییر آنها می‏ شوند. نتیجه آن‏که مؤلف قایل به الگوی انسجام فرهنگی پویا با عنایت به ارزش هاواصول درونی شده که مطابق آن جامعه ایرانی به دلخواه خود و مطابق اصول اولیه‏ اش اقدام به تأسیس نهادهای تازه برای پاسخ‏گویی به نیازهای جدید جامعه می‏ نماید و از طریق یک مدیریت فرهنگی قوی، سطح تازه ‏ای از انسجام فرهنگی را ایجاد می ‏نماید، انسجامی که متحول بوده و در برهه ‏های بعدی اصلاح خواهد شد. در همین زمینه مؤلف با سیر در تاریخ ایران و شناخت نهادهای سنتی‏ از قبیل مساجد، بازار و خانواده به نهادهای تازه تأسیس‏ شده ‏ای چون فرهنگ سراها اشاره می‏ کند و این‏که چگونه می ‏توان با ایجاد همگرایی لازم بین آنها - مثلا تنظیم کارکردهای فرهنگی مساجد و فرهنگ سراها - به انسجام فرهنگی مناسبی ویژه عصر حاضر دست یافت.}, keywords_fa = {فرهنگ با امنیت. انسجام فرهنگی . حوزه های سیاسی و اقتصادی . انسجام فرهنگی . مدیریت فرهنگی. نهادهای سنتی}, url = {https://quarterly.risstudies.org/article_1325.html}, eprint = {https://quarterly.risstudies.org/article_1325_f2027b2b1ebeaf3e110cfd40fb71b984.pdf} }