در این نوشتار، مؤلف ضمن اشاره به چشمانداز حیات سیاسی انسان در قرن 21، برتغییراتی انگشت گذارده که به نظر میرسد درتقویت یا تضعیف ضریب امنیتی انسان بیشترینسهم را داشته باشند. از این میان، جهانی شدن همچون شاخصهای اصلی در تحول فضای امنیتی گزینش شده و ملاحظات امنیتی آن در ابعاد گفتمانی، فرهنگی و سیاسی به تفکیک آورده شدهاست. به گمان نویسنده، جهانی شدن آمیختهای از فرصت و تهدیدات امنیتی میباشد که با توجه به ساختار ایدئولوژیک و سیاسی هر کشوری، ترکیب آن تغییر کرده، از تهدید تا فرصت کامل، تردد مینماید. برای این منظور نخست باید بامحتوای امنیتی شرایط تازه آشنا شد و پس از آناقدام به طرح استراتژی بدیلی نمود که منطقه گرایی میتواند مصداق بارز آن باشد.