پژوهشکده مطالعات راهبردیفصلنامه مطالعات راهبردی1735-0727176420140901State and the metaphor of trusteeship in religious democracyدولت و استعاره امانت در مردمسالاری دینی7347603FAابراهیم برزگرJournal Article20140916This article argues that the metaphor of trusteeship can elaborate the meaning of state and power in Islamic system and religious democracy. The concept of state and power as a kind of trust could help to extract the similarities among trusteeship in its general concept and the state, power and statesmanship. Author argues that this way, he could explain the nature of power and state in Islam. He argues that trusteeship in its general concept has a Trans temporal and Trans local and Trans generational value, which is not suspendable in Islam. Trust is a practical concept in accomplishment of religious democracy and good governance in Islamic republic and its feasibility among rulers and ruled people in different aspects as in elections could strengthen social and political capital and psychological security in Iran. مدعای این نوشتار آن است که استعاره امانت میتواند ظرائف دولت و قدرت در منظومه اسلامی و مردمسالاری دینی را نشان دهد. با امانتپنداری دولت و قدرت و استخراج وجوه شباهتها بین امانت و امانتداری در امور مادی یا معنوی از یک سو و با قدرت و دولت و دولتمردان از سوی دیگر، سرشت قدرت و دولت در اسلام نشان داده میشود. امانتداری در وجه عام آن ارزش مطلق فرامکانی، فرازمانی و فرانسلی و اصل غیر قابل تعطیل و استثناناپذیر در اسلام است. امانت یکی از مفاهیم کاربردی در تحقق مردمسالاری دینی و حکمرانی خوب و سیاست سالم در جمهوری اسلامی است و با عملیاتیشدن آن در دو وجه حکومتکنندگان و حکومتشوندگان در مباحث مختلف، از جمله انتخابات در قالب رأیدهندگان و امانتداری آن رأی توسط مسئولان از سوی رهبری، افق جدیدی در تولید سرمایه اجتماعی و سیاسی و امنیت روانی در ایران و سیاست سالم گشوده شده است. در این نوشتار، امانت در سه وجه آن و در تعاملات ششگانه و در دو محور امانتدهنده و امانتگیرنده نظاممند شده است.
پژوهشکده مطالعات راهبردیفصلنامه مطالعات راهبردی1735-0727176420140901The model of religious democracy and national securityالگوی مردمسالاری دینی و امنیت ملی35647604FAعلی کریمی ملهJournal Article20140705This article measures and analyses the relation between religious democracy and national security. Author explains these concepts from practical point of view. He describes and explains national security in religious democracy from Copenhagen approach, using qualitative content analysis method in analyzing the vision document of Islamic Republic of Iran. He concludes that the concept of national security in religious democracy is compatible with broad concept of national security in Copenhagen school. He claims that regardless of some strong points in societal, social and human security, there are tangible deficits in environmental, economic and social vulnerabilities which have negative security impacts. To restore the shortcomings in security aspect, author suggests national security annex for every policy, analysis of missions from security aspects, to socialize security which means to base security in society and at last to empower security research institutions.نوشته حاضر، نسبت الگوی مردمسالاری دینی و امنیت ملی را سنجش و تحلیل میکند. به فهم این نسبت از دو زاویه رویکردی و عملکردی نگریسته شده است. با بهرهگیری از گزارههای نظریههای امنیت ملی گسترده و چندبعدی که در آرای امنیتپژوهان مکتب کپنهاگ تبلور یافته و با کاربست روش تحلیل محتوای کیفی قانون اساسی و سند چشمانداز جمهوری اسلامی، رویکرد امنیت ملی الگوی مردمسالاری دینی واکاوی و سازگاری آن با رویکرد گسترده امنیت ملی استنتاج شد. از زاویه عملکردی، با استفاده از روش تحلیل ثانویه، به رغم وجود نقاط قوت در شاخصهای امنیت جامعهای، اجتماعی و انسانی، به گواهی دادههای آماری، کاستیهای محسوسی در ابعاد زیستمحیطی، اقتصادی و در زمینه آسیبهای اجتماعی مشاهده میشود که دارای پیامدهای سوء امنیتی ارزیابی میشوند. نگاشته برای ترمیم کاستیها و اجتناب از بروز رخدادهای ضد امنیتی به مفهوم گسترده، طراحی سیاستگذاریها با پیوست امنیت ملی و رصد عملکردها از زاویه امنیتسنجی، جامعهمحورنمودن امنیت و مراعات الزامات زیست امن و ایمن در محیط رقابتی و پرآشوب منطقهای و جهانی و سرانجام، روزآمد و کاراکردن نهادهای پایش و پژوهش امنیتسنجی را نتیجهگیری و پیشنهاد نموده است. پژوهشکده مطالعات راهبردیفصلنامه مطالعات راهبردی1735-0727176420140901Religious democracy and societal security; A critical view on liberalism and communitarianismمردمسالاری دینی و امنیت اجتماعی؛ با نگاهی انتقادی به لیبرالیسم و جامعهگرایی65827605FAمحمدعلی قاسمیJournal Article20140824The idea of societal security has been proposed by Copenhagen school in recent 1990s.Later on, by broadening the concept of security, new aspects of security such as existential security is devised which can be described in context of societal security. This article, after theoretical explanation of societal security, reviews the description of liberalism, communitarianism and religious democracy from this aspect of security. He argues that, religious democracy by emphasizing on ideational aspects and focusing on congregation, and by changing ethnical and cultural difference to variables not constant rules and emphasizing on Islamic brotherhood and rights of other non-Muslim minorities, could afford to manage societal challenges.ایدۀ امنیت اجتماعی با مکتب کپنهاگ و از اوایل دهۀ 1990 مطرح شد. بعدها با توسیع و تعمیق مفهوم امنیت، ابعاد جدیدی مانند امنیت وجودی پدیدار شد که میتواند در مقولۀ امنیت اجتماعی قرار بگیرد، زیرا آن هم در مقابل تهدیدات اجتماعی معنادار میشود. در این نوشتار، پس از بحثی تئوریک در باب امنیت اجتماعی، پاسخهای لیبرالیسم و جامعهگرایی به این مسئله و پاسخ حکومت مردمسالاری دینی به امنیت اجتماعی بررسی خواهد شد. استدلال میشود که حکومت مردمسالاری دینی، با ابعاد معنوی و تأکیدش بر جماعت، تبدیل تفاوتهای قومی- فرهنگی به مسائل سطح متغیرات (در مقابل سطح ثابتات دینی)، تأکید بر اخوت و وحدت اسلامی مذاهب اسلامی و تأیید حقوق انسانی و فرهنگی ادیان غیر اسلامی (من جمله از طریق عقد ذمّه) در امر حفظ امنیت اجتماعی با مشکلی مواجه نمیشود. از سوی دیگر، به دلیل تأکید حکومت دینی بر ثابتات دینی و مخاطب تلقیکردن فطرت بشری و تأکید بر نقش زمان و مکان در اجتهاد، از معضل و معمای ذوحدین لیبرالیسم و جامعهگرایی فاصله میگیرد.پژوهشکده مطالعات راهبردیفصلنامه مطالعات راهبردی1735-0727176420140901Democracy and national security in less-developed nationsمردمسالاری و امنیت ملی در کشورهای کمترتوسعهیافته831177606FAعلیرضا رحیمیJournal Article20130502This article tries to review the relation between democracy and national security in less-developed nations. Since there are some limits on civil and political freedoms in less-developed countries in the name of national security, and democracy has had some unpleasant impacts on national security in these kinds of nations, author tries to analyze this issue. This article shows that democracy and civil institutions of democratic system can correct and facilitate the flow of data, match outputs and inputs in political system, and coordinate components of political system with its functional environment, and help to increase national security factors. This occurs through functions like making social cohesion, increasing political capacity, increasing the legitimacy of system, positive effects on nation building process, and adapting elites discourse with social discourse.
هدف مقاله حاضر بررسی رابطه مردمسالاری و امنیت ملی در کشورهای کمترتوسعهیافته است. جلوگیری از آزادیهای سیاسی و مدنی شهروندان در بسیاری از کشورهای کمترتوسعهیافته، با توجیه امنیت ملی و همچنین تأثیر ناگوار مردمسالاری نوپا بر امنیت ملی در برخی کشورهای خاورمیانه، انگیزه اصلی این بررسی است. دراین مقاله با روشی کارکردی- سیستمی، نشان داده میشود که مردمسالاری و نهادهای مدنی برآمده ازآن، میتوانند با تصحیح و تسهیل جریان دادهها، تطبیق بروندادها با دروندادهای سیستم سیاسی، کارکرد مناسب فرایندها و بازخورد های سیستم و هماهنگی سیستم سیاسی با اجزا و محیط کارکردی، به افزایش ضریب امنیت ملی کمککنند. این امراز طریق کارکردهایی چون ایجاد انسجام اجتماعی، افزایش ظرفیت سیاسی، افزایش مشروعیت، کمک به تکمیل فرایند ملتسازی، تطبیق گفتمان نخبگان با گفتمان جامعه و غیره، صورت میپذیرد.پژوهشکده مطالعات راهبردیفصلنامه مطالعات راهبردی1735-0727176420140901Islamic republic and the enhancement of social capital in religious democracyانقلاب اسلامی و ارتقاء سرمایه اجتماعی در مردمسالاری دینی1191507607FAعباسعلی رهبرفاطمه حیدریJournal Article20140529this article tries to study and analyses the effect of Islamic republic in enhancement of social capital and its evolution in the shape of social trust, political participation, religious participation, social cohesion and social solidarity based on religious democracy in the framework of Islamic republic. The goal of article is to review the impact of Islamic revolution in enhancing social capital and accomplishment of religious democracy.
این پژوهش در پی مطالعه و بررسی تأثیر انقلاب اسلامی در ارتقاء ابعاد، مؤلفهها و منابع سرمایه اجتماعی و تکامل آن به شکل و ساختار اعتماد اجتماعی، مشارکت سیاسی، مشارکت مذهبی، انسجام اجتماعی و در نتیجه، همبستگی و پیوندهای اجتماعی مبتنی بر مردمسالاری دینی در قالب جمهوری اسلامی ایران است. انقلاب اسلامی در عین حال که برخی از مؤلفههای سرمایه اجتماعی قبل از انقلاب را کمرنگ کرد، به بازتولید نوعی سرمایه اجتماعی جدید انجامید که مبتنی بر ارکان معرفتی و اجتماعی مردمسالاری دینی است. هدف از تحریر مقاله بررسی چگونگی تأثیر انقلاب اسلامی در ارتقاء سرمایه اجتماعی و شکلگیری مردمسالاری دینی در ایران است.
پژوهشکده مطالعات راهبردیفصلنامه مطالعات راهبردی1735-0727176420140901Democratic peace in the idea of religious democracyDemocratic peace in the idea of religious demo cracyصلح مردمسالارانه در اندیشه مردمسالاری دینی1511727609FAعبداله قنبرلوJournal Article20140710The main question of this article is that “how religious democracies could move toward peaceful foreign policy?” Author in response, argues that in this kind of democracy peace seeking is feasible through tow processes. The first process is through religious teachings that confirms and emphasizes on peace or refusal of war. The second process is through democratic institutions that restrict war to emergency situations. Author case studies these claims in Islamic Republic of Iran.
سئوال اصلی مقاله حاضر این است که چگونه حکومتهای مردمسالار دینی میتوانند به واسطه ساختار و ویژگیهای نظام سیاسی به صلحطلبی در عرصه سیاست خارجی گرایش یابند؟ در پاسخ، استدلال شده که در این نوع مردمسالاریها، صلحطلبی از دو مسیر امکان تحقق دارد. مسیر اول تعالیم دینی است که بر اساس آن اصل صلح یا خودداری از جنگ غیر از موارد دفاع محوریت مییابد. مسیر دوم نیز نقش پررنگ نهادهای مردمسالار در این نوع حکومتهاست که باعث میشود حکومت به خاطر حفاظت از منافع مردم ـآنچنان که در خواستههای آزادانه مردم نمود مییابدـ از اقدامات نظامی تهاجمی خودداری کرده و جنگ را به شرایط اضطراری دفاعی محدود کند. به منظور تبیین گویاتر قضیه به الگوی صلحطلبی مردمسالاری دینی در تجربه جمهوری اسلامی ایران اشاره شده است.
پژوهشکده مطالعات راهبردیفصلنامه مطالعات راهبردی1735-0727176420140901The role of Intelligence agencies in religious democracyنقش سازمانهای اطلاعاتی در مردمسالاری دینی1731967610FAمهدی میرمحمدیعبدالمحمود محمدیلردJournal Article20140909The role of Intelligence in statecraft is one of the main issues of Intelligence studies and political science. This article with a focus on the role of intelligence in religious democracy as a kind of modern state, tries to distinguish the status of intelligence in this system. Authors argue that intelligence is a tool of expediency diagnosis and a tool of religious democratic rules consolidation. They also claim that there is no difference in intelligence functions among religious and non-religious democracies. Albeit, they argue, limiting rules and intelligence control practices in religious democracies are more that non-religious ones.
نقش اطلاعات در کشورداری یکی از موضوعات اساسی در مطالعات اطلاعاتی و علوم سیاسی است. مقاله حاضر، با تمرکز بر نقش اطلاعات در مردمسالاری دینی به عنوان یکی از اشکال دولت مدرن، اقدام به واکاوی جایگاه اطلاعات در این نوع نظام سیاسی کرده است. نویسندگان مدعیاند که اطلاعات در نظامهای مردمسالار دینی ابزاری در خدمت تشخیص مصلحت و تثبیت رویهها، قواعد و ارزشهای نظام مردمسالارند. از سوی دیگر، برآنند که کارکرد و نقش سازمانهای اطلاعاتی در نظامهای مردمسالار دینی و غیر دینی تفاوتی با یکدیگر ندارد. البته، از نظر آنان محدودیتها و رویههای نظارت بر اطلاعات در مردمسالاریهای دینی بیشتر از مردمسالاریهای غیر دینی است.