پژوهشکده مطالعات راهبردیفصلنامه مطالعات راهبردی1735-07271پیش شماره 119980522National Integrity and The Growth of Ethnic Identitiesیکپارچگی ملی و رشد هویت های قومی7181361FAکاووس سید امامیدکترای جامعهشناسی از دانشگاه اُرِگانJournal Article19980220The Synchronical growth of two seemingly contradictory phenomenons is in these two decades very surprising. On the one hand, we can see "Globalization" process in culture, economic markets and political-law modes. On the other hand, there is ethnic differences and focus on fundamental group identity and ethnic royalties in many regions and stales. Contrary to prediction of many experts of development and international observers in 1960s and 1970s, wide scale modernization doesnot contribute to decline of local and ethnic sensations. Causes and quality of ethnic identities in many different areas of world, and correct ways of dealings with pluralistic process which is forming in cultures and identities, is the question attracts social scholars. In this article I want through debates on nationalism and ethnic nationalism, present an appropriate framework for studying ethnic nationalism and its formation. By using of Anderson and other constructionist theorists - who believe in forming the national and ethnic identities in collective mode- I propose that ethnic sensities (though inactive and asleep) under influence of different internal and external factors with intellectual and the other famous ethnic figures, can be made collective at once and questions nation integrity of countries.جهانی شدن بازارهای اقتصادی و گسترش انواع ارتباطات جهانی و تغییراتی که در روابط بین کشورها به وجود آمده، زمینه ساز روندی است که به اعتقاد پاره ای صاحب نظران، از اهمیت های دولت ملی خواهد کاست. اما با وجودی که دولت های ملی به عنوان اصلی ترین بازیگران بین المللی از اواسط قرن گذشته تاکنون بتدریج تن به جایگزین های دیگر می دهند، جهان هنوز شاهد خلق دولت های ملی جدید است وبا توجه به گستردگی و تنوع اقوام ساکن در کره زمین، روند خلق کشور ملتهای نوین احتمالاً ادامه خواهد داشت.پژوهشکده مطالعات راهبردیفصلنامه مطالعات راهبردی1735-07271پیش شماره 119980522Ethnic Gaps and Violence in Political Strugglesشکاف های قومی و خشونت در پیکارهای سیاسی19381362FAحجت الله ایوبیعضو هیات علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه امام صادق(ع)Journal Article19980408One of the most important aspect of political modernism is rule of "Dialogue" culture in society. Here, replacement of violence in political Struggles with peaceful rivallry based on dialogue is the main question. Are political system and government form the only factors in expansion of violence into politics? What are the social and sociological factors in this process? Sociological studies show that besides political factors from the "above", social gaps formation from the "bottom" are effective in this regard. In this research we want to show the relation between the system of political participation culture and society, and nature of social gaps. The hypothesis is social gaps form various groups'' demands and needs. If social demands be in a nondialeclical mode, there will be no hope for peaceful struggles in politics area. Such demands are rooted in gaps that we call them preferably "Identical gaps". Ethnic gaps as Identify gaps with regard to their post-class nature and emphasise on linguistic, racial and ethnic Identities can become main factor in general mobilization of special ethnic.Scholars such as Steven Regan show that in western societies after transition from Identical gaps to economic gaps, there is peacepul political participation in place of political violence.In this Article the above hypothesis will be considered and mention to various kinds of social gaps in Pahlavi era.یکی از جنبه های مهم نوگرایی سیاسی را باید در حاکمیت فرهنگی مذاکره و رقابت های مسالمت جویانه در پیکارهای سیاسی دانست. مذاکره به جای خشونت و پذیرش اصل رقابت مسالمت جویانه یکی از شاخص های مهم جامعه مدنی بشمار می رود. سئوال مهم این است که چگونه خشونت در پیکارهای سیاسی جای خود را به رقابتهای مبتنی بر گفتگو و مذاکره میدهد. آیا تنها عامل به خشونت کشیده شدن قلمرو سیاست، نظام سیاسی و شکل حکومت است؟ عوامل جامعه شناختی و اجتماعی مؤثر بر این پدیده کدامند؟ یکی از جنبه های مهم مدرنیسم سیاسی را باید حاکمیت فرهنگ گفتگو بر جامعه دانست. گفتگو به جای خشونت و رقابت های مسالمت آمیز به جای جنگ داخلی را باید یکی از شاخص های اصلی توسعه سیاسی و جامعه مدنی قلمداد نمود.سئوال مهم این است که چگونه خشونت در پیکارهای سیاسی جای خود را به رقابت های مسالمت جویانة مبتنی بر گفتگو و مذاکره می دهد؟مطالعات جامعه شناسان حاکی از آن است که علاوه بر عوامل سیاسی برخاسته از بالا، صورت بندی شکاف های اجتماعی در پایین نیز در این امر مؤثرند. در ایتن تحقیق، درصدد نشان دادن رابطة سیستم فرهنگ مشارکت سیاسی بر یک جامعه و ماهیت شکاف های اجتماعی هستیم.فرضیة تحقیق مبتنی بر این اصل است که شکافهای اجتماعی شکل دهندة نوع خواسته ها و تقاضاهای گروههای مختلف اجتماعی است. در صورتی که خواستههای اجتماعی به گونه ای طرح شوند که اساساً گفتگو ناپذیر باشند، نمی توان چندان به پیکارهای مسالمت جویانه در صحنة سیاست امیدوار بود. در این تحقیق فریضه یاد شده مورد بررسی قرار خواهد گرفت و به نوع شکاف بندی های اجتماعی در ایران عصر پهلوی نیز اشاره خواهد شد.پژوهشکده مطالعات راهبردیفصلنامه مطالعات راهبردی1735-07271پیش شماره 119980522The Transfonnation of Iranian Historical Vision About Ethnic Issuesتحول دیدگاه تاریخی ایرانیان نسبت به مسائل قومی39481363FAکاوه بیاتمحقق و نویسندهJournal Article19980421Emergence and forming of the phenomenon now called <sup>v</sup>ethnic and minorities' issues, is a late subject that founded by changes of world great power fell down after world war I. The aim of this paper is mention to Iranian confrontation with aspects of this event in last years of First World War and their reaction against it. Here will be examined two main subjects: Projects of stablishing "Independent Kurdistan" in remained parts of Ottoman empire, and establishment of a state named "Azarbaijan Republic" in Ottoman part of Aras river. After this historical review, at the end we look at remained materials of this knowledge and familiarity with ethnic matters and it's effect on our future approaches to the issue.در فضای برآمده از فروپاشی و اضمحلال چند امپراطوری جهانی مانند روسیه، اتریش و عثمانی در پایان جنگ جهانی اول، چگونگی شکل گیری انبوهی از خواسته های قومی و ملی در بخش های برجای مانده ازاین امپراطوری ها برای کسب نوعی موجودیت مستقل وکشوری، به یکی از مهمترین ویژگی های عصر خود و همچنین زمینه پدید آمدن مسائلی منجر شد که هنوز هم تا حل و فصل نهایی آنها، راه دشواری در پیش است.یکی از این مسائل، پدید آمدن کشوری است به نام جمهوری آذریایجان در بروز و شکل گیری پدیده ای که امروزه از آن به عنوان مسائل قومی و اقلیت ها یاد می شود، موضوعی است به نسبت متاخر که با تحولات ناشی از فروپاشی تعدادی از قدرت های بزرگ جهانی در پایان جنگ بین الملل اول شکل مشخص و گسترده ای یافت ایران نیز همان گونه که به رغم اعلان بی طرفی، در طول جنگ اول جهانی از عوارض آن مصون نماند و بخشهای وسیعی از قلمرو خود را عرصه رویارویی نیروهای نظامی خارجی یافت، از تحولات جاری در جهان بعداز جنگ که بروز انواع گرایش های قومی و ملی یکی از مشخصه های اصلی آن بود، بر کنار نماند.پژوهشکده مطالعات راهبردیفصلنامه مطالعات راهبردی1735-07271پیش شماره 119980522Arab Ethnicity and National Identity in I.R.Iranقومیت عرب و هویت ملی در ج.ا.ایران49841364FAنورالله قیصریپژوهشگر پژوهشکده مطالعات راهبردیJournal Article19980517Historical develop/net of societies from primitive formation towards advanced one is gradual. Each phase of this development has it"s special idendity-knowing process. Nation-States are now the great unit of human societies formation, the world population are divided in unites with political geography, state and certain nation. In some parts of the world national state-making have a long record, and this issue made most of them able in overcoming on national identity-knowing. But in some countries, such as Iran National state-making has a short record, and we should have some difficulties in this way.In this article with presenting some discussion about Identity,national identity and its elements, forming process of national identity, and a model for elements that are effective in national identity-formation, the author pays attention to evaluating the tendency of Arab ethnicity in Khuzistan with regard to national identity in Islamic Republic of Iran.از نقطه نظر توسعه، ملت سازی مساله ای بسیار مهم است و در فرایند ملت سازی هویت ملی، جایگاه خاصی دارد. زمانی می توان از هویت ملی صحبت به میان آورد که فرایند ملت سازی ـ یعنی تشکیل یک ملت که دارای سرزمین معین با مرزهای مشخص، نظام حکومتی خاص خود و برخی دیگر از ویژگی هایی که صفت مشخصه و وجه تمایز آن از سایر ملت ها است ـ تحقق یافته باشد. این فرایندی است که در ادبیات مربوط به علوم سیاسی از آن به تشکیل دولت ملی تعبیر شده است. لذا مادامی که شکل بندی های جدید جامعه بشری درسیر تحول تاریخی جوامع از شکل بندی های ابتدایی به پیشرفته، به صورت تدریجی انجام می شود.هر مرحله ای از این تحول، فرایند هویت شناسی خاص خود را دارد و امکان اینکه، بازمانده هایی از هویت شناسی یک مرحله، به دورن هویت شناسی مرحلة بعدی راه یابد، وجود دارد. هم اکنون دولت های ملی، بزرگترین واحد شکل بندی اجتماعات انسانی هستند، و کل جمعیت جهان در واحدهایی با جغرافیای سیاسی، دولت و ملت معینی، تقسیم شده اند. تشکیل دولت های ملی، در برخی از نقاط جهان سابقه ای نسبتاً طولانی دارد، در حالی که بسیاری از کشورها ـ من جمله کشور ایران ـ تشکیل دولت ملی، سابقه ای طولانی ندارد، و از زمان پیدایش دولت ملی، روند هویت شناسی آن، همراه با روند ملت سازی با موانعی روبرو بوده است.پژوهشکده مطالعات راهبردیفصلنامه مطالعات راهبردی1735-07271پیش شماره 119980522Pahlavi Regime Policy Toward LOR Ethnicسیاست قومی پهلوی اول در قبال قوم لر851241365FAروح الله بهرامیپژوهشگر مرکز اسناد انقلاب اسلامیJournal Article19980419Examination of factors, causes and historical grounds of ethnicity issue and etlinicism, besides evolution of ethnic policies of Iranian governments are veiy necessany for exact understanding and dominating political instability of ethnic oppositions.According to this understanding we can recognize why contrary to fundamental changes in structrue of Iranian society in this century, the ethnic issues is yet an important factor.This article will review these factors, causes and grounds in regard to LOR ethnic. After brief mention on racial and ethnical roots of LOR ethnic, and their social, cultural and economic condition the focus of study will be on Palilavi/s (first and second) ethnic Policies in 1304-1357. Here will be examined different policies of Pahlavi regime.دوره رضاشاه دوره جدیدی در برخورد حکومت مرکزی با ایالات و عشایر و گروه های قومی بود. بررسی و تجزیه و تحلیل این برخورد جدید جز در پرتو تحولات تاریخ معاصر ایران از مشروطه به بعد و نیز بررسی و ماهیت قدرت نوظهور رضاشاهی امکان پذیر نیست. ماهیت سنتی قدرت پالتریمونیالی ویژه جامعه ایران که ناشی از شرایط متعددی بود، در دوران قبل از مشروطه باعث شده بود که حکو مت های مرکزی همواره سازوکار خاصی را در کنش خویش نسبت به حکومت های محلی و مرکز گریز و گروه های قومی و ایلات و عشایر در پیش بگیرد. این واکنش، واکنش بررسی علل و عوامل و زمینه های تاریخی پیدایش مساله قومیت و قوم گرایی و نیز ارزیابی سیاست قومی دولت های حاکم بر ایران برای شناخت دقیق موضوع و فایق آمدن بر بیثباتی سیاسی ناشی از تضادهای قومی ضرورت تام دارد.