در عصر حاضر، به علّت انقلاب در فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطاتی (ICTs)،1 فرآیند جهانی‌شدن تبلور فزاینده‌ای یافته است؛ که شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای و شبکه جهانی اینترنت‌نمودهای عینی آن است. در عصر جهانی شدن، اقتصاد صنعتی موج دومی، به اقتصاد موج سومی‌یا اقتصاد دانش محور 2 تغییر ماهیت داده است. در این نوع اقتصاد، اطلاعات، همچون یک کالای‌اقتصادی در فرآیند تولید، توزیع و مصرف جایگاه ممتازی به دست آورده است. در همین زمینه،متخصصان و اندیشه‌گران، به مثابه نیروی مولِّد این کالای گرانبها، بیش از پیش صاحب قدر ومنزلت گشته‌اند، به طوری که از آنها به عنوان سرمایة انسانی یاد می‌شود. نیاز اقتصاد سرمایه‌داری‌به ویژه در عرصه فناوری برتر موجب شده است که کشورهای توسعه یافته درصدد جذب نخبگان‌و متخصصان کشورهای در حال توسعه برآیند؛ چنان که در گزارش توسعه انسانی سال 2001میلادی سازمان ملل متحد آمده است: «ملل ثروتمند مرزهایشان را به روی متخصصان کشورهای‌در حال توسعه گشوده‌اند، که این امر، هزینه‌های زیادی برای کشورهای مبدأ (مهاجر فرست) درپی دارد. برای مثال، سالانه در حدود یکصد هزار نفر متخصص هندی، به ویژه متخصصان صنعت‌کامپیوتر، منتظر دریافت روادید از کشور ایالات متحده آمریکا هستند.
ابتدای صفحه