جایگاه هوش مصنوعی در دیپلماسی؛ ملاحظاتی برای جمهوری اسلامی ایران

ملایی, اعظم; کافی, مجید

جایگاه هوش مصنوعی در دیپلماسی؛ ملاحظاتی برای جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسندگان

¹ دکتری روابط بین الملل، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران

² دکتری روابط بین ‏الملل دانشگاه تهران

چکیده

هوش مصنوعی در حال تبدیل ‏شدن به یکی از ابعاد جدید قدرت است. این موضوع می‌‌تواند به ساختار مرکز- پیرامونی نظام بین‏ الملل که ناشی از شکاف تکنولوژیکی است، عمق بیشتری ببخشد. هرچند این تکنولوژی نوظهور در مقطع کنونی بیشتر در حوزه پزشکی، کشاورزی، صنعت و اقتصاد مورد استفاده قرار گرفته، اما بی ‏شک صحنه عملیاتی آن به زودی به عرصه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورها نیز گسترش می‌یابد. پژوهش حاضر در صدد پاسخ‌گویی به این سؤال اساسی برآمده است که «با توجه به توسعه نقش هوش مصنوعی در عرصه‌های مختلف، این پدیده چه تأثیری بر دیپلماسی دارد؟». دستاوردهای این پژوهش که با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به نگارش درآمده، حاکی از آن است که هوش مصنوعی به عنوان عامل شکل‏ دهنده به محیط دیپلماسی، پتانسیل تغییر بنیادین نظم و سلسله‏ مراتب قدرت بین‏ المللی را دارد. این امر امنیت و منافع ملی جمهوری اسلامی ایران را تهدید می‏ کند و تنها راه مقابله کنش‌مند این است که ایران در فرایند قانونمندکردن و هنجارسازی برای هوش مصنوعی حضور داشته باشد و فناوری هوش مصنوعی را به عنوان موضوع و ابزار دیپلماتیک مورد توجه قرار دهد.

کلیدواژه‌ها

20.1001.1.17350727.1401.25.98.10.3

عنوان مقاله [English]

Considerations for the Islamic Republic of Iran

نویسندگان [English]

Azam Molaee ¹
Majid Kafi ²

¹ PhD in International Relations, Azad University, Science and Research Branch, Tehran

چکیده [English]

Artificial intelligence is becoming one of the new dimensions of power. This issue can give more depth to the center-periphery structure of the international system, which is caused by the technological gap. Although this emerging technology is currently used mostly in the field of medicine, agriculture, industry and economy, but its operational scene will soon be expanded to the field of diplomacy and foreign policy of countries. The current research aims to answer this main question: "What effect can artificial intelligence have on the position of the Islamic Republic of Iran in the field of diplomacy?" The results of this research, by using the descriptive-analytical method, indicate that artificial intelligence, as a shaping factor in the diplomatic environment, has the potential to fundamentally change the order and hierarchy of international power. This may threatens the security and national interests of the Islamic Republic of Iran, and the only way to deal with it proactively, is to be present in the process of legalizing and standardizing artificial intelligence and to pay attention to artificial intelligence technology as a diplomatic issue and tool.

کلیدواژه‌ها [English]

Artificial Intelligence Diplomacy
Algorithm
Cyber Diplomacy
Big Data
Foreign Policy

مراجع

حاج‏زرگرباشی، سیدرو‏ح‏اله و احسان موحدیان (1397)، «سایبر دیپلماسی دولت آمریکا؛ تأثیر صفحه فیس‏بوک وزارت امور خارجه آمریکا بر نگرش کاربران ایرانی نسبت به جامعه ایران»، فصلنامه مطالعات رسانه‌‌های نوین، سال چهارم، شماره 15. صص71-110.

خرازی آذر، رها (1392)، «سایبر دیپلماسی در محیط هوشمند نوین رسانه‌ای»، فصلنامه رسانه، سال بیست‎وچهارم، شماره 1، صص61-73.

“Annual spending on AI in the Middle East & Africa to top $530 million by 2022, IDC” (2019), https://africabusinesscommunities.com/africadata. Retrieved: October 10, 2021.

Bjola, Corneliu (2020), “Diplomacy in the Age of Artificial Intelligence”, Emirates Diplomatic Academy. https://www.realinstitutoelcano.org/en/analyses/diplomacy-in-the-age-of-artificial-intelligence, Retrieved: October 12, 2021.

Brundage, S. Avin& et al. (2018), “The malicious use of artificial intelligence: Forecasting, prevention, and mitigation authors are listed in order of contribution design direction”, Future of Humanity Institute. Retrieved: September, 22, 2020.

Chang Choi, Eun (2019), “Will algorithms make safe decisions in foreign affairs?”. https://www.diplomacy.edu. Retrieved: July 26. 2020.

Gavrilovic, Andrijana (2018), “Algorithmic diplomacy: Better geopolitical analysis? Concerns about human rights?” https://www.diplomacy.edu Retrieved: July 26. 2020.

Kulesz, Octavio (2018), “Culture, platforms and machines: the impact of artificial intelligence on the diversity of cultural expressions”, International Federation of Coalitions for Cultural Diversity. https://ficdc.org/en/publications. Retrieved: September 24, 2020.

Magdin, Radu (2019), “The Great Game, Through an AI Lens”. https://www.usnews.com. Retrieved: July 8, 2020.

Mintz, Alex & Karl DeRouen (2010), Understanding Foreign Policy: Decision Making, Londin: Cambridge University Press.

Singh Gill, Amandeep (2019), “Artificial Intelligence and International Security: The Long View”, Ethics & International Affairs; New York, Vol. 33, Iss. 2, 169-179. DOI:10. 1017/S0892679419000145.

Scott, Ben, Stefan Heumann & Philippe Lorenz (2018), “Artificial Intelligence and Foreign Policy”. Stiftung Neue Verantwortung Policy Brief, Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=3103961, Retrieved: may11, 2020.

Timmers, Paul (2019), “Ethics of AI and Cyber security When Sovereignty is at Stake”. Minds and Machines, volume 29, pages: 635–645.

Unver, Akın (2017), “Computational Diplomacy: Foreign Policy Communication in the Age of Algorithms and Automation”. The Centre for Economics and Foreign Policy Studies (EDAM): https://edam. org. tr/en. Retrieved: 20/8/2020.

Weiss, Charles (2015), “How do science and technology affect international affairs?”, Minerva, 53, no. 4: 411-430.

Zuiderveen Borgesius, Frederik (2018), “Discrimination, artificial intelligence, and algorithmic decision-making”. Council of Europe, Directorate General of Democracy, Institute for Information Law (IViR).