در این مقاله ضمن اینکه مؤلفههای منطقهای و بینالمللی به عنوان متغیرهای مستقل یا منابع بیرونی سیاست خارجی عربستان بررسی شدهاند، به چهار ویژگی پادشاهی، وهابی، رانتیر و شبهجزیرهای بودن دولت به عنوان متغیرهای میانجی یا منابع داخلی سیاست خارجی این کشور پرداخته شده است. همچنین، پنج محور به عنوان اصول و اهداف کلان سیاست خارجی عربستان مورد تأکید قرار گرفتهاند که عبارتند از: برتریجویی پیرامونی، موازنهسازی منطقهای، مرکزگرایی اسلامی- وهابی، ائتلافسازی بینالمللی و دموکراسیستیزی. در پایان، مسائل اصلی سیاست خارجی عربستان در سطوح مختلف به عنوان بازتاب منابع و مؤلفههای ثابت و متغیر سیاست خارجی از یک سو، و اصول و اهداف کلان آن از سوی دیگر، بررسی شدهاند.