بر اساس یافتههای این مقاله، تداوم ناموزونی توسعه مناطق مختلف کشور به مسائلی مانند ادامه مهاجرت از مناطق کمترتوسعهیافته به مناطق برخوردار، بیتعادلی در استقرار جمعیت، شکل‌گیری پدیده ابَرتراکم جمعیتی در مناطق برخوردار، گسترش حاشیه‌نشینی در کنار شهرهای بزرگ، افزایش خطر‌پذیری مراکز زیست، تنش در بهره‌برداری از منابع زیستمحیطی منجر میشود؛ که این موارد در میان‌مدت و درازمدت باعث تهدید یکپارچگی و انسجام اجتماعی، شکنندگی اقتصاد ملی واگرایی‌هایی سیاسی میشوند و امنیت ملی را به مخاطره میاندازند.
ابتدای صفحه