2
استادیار جغرافیای انسانی دانشگاه تهران (نویسنده مسئول)
چکیده
نظریه های جدید از طبقه خلاق به‌عنوان موتور محرکه خلاقیت و به‌تبع آن رشد بهویژه رشد اقتصادی نام می‌برند. این پژوهش بر آن است تا با استفاده از ادبیات نظری مربوط به طبقه خلاق، این مفهوم را در سطح شهرستان‌های ایران مورد سنجش قرار دهد و الگوهای فضایی حاکم بر انتخاب مکانی طبقه خلاق را با استفاده از روش‌های تحلیل فضایی بررسی کند. برای این منظور، از شاخص‌های خودهمبستگی فضایی در نرم‌افزار GIS استفاده شده است. یافته‌های مقاله نشان از ناموزونی پراکندگی طبقه خلاق در ایران دارد. تهران بهدلیل ایفای نقش پایتختی، در کنار نظام سیاسی تمرکزگرا و نظام اقتصادی شبهسرمایهداری رانتی در کشور، به مکانی برای جذب و انباشت طبقه خلاق ایران تبدیل شده است.
)