دانشیار روابط بین الملل، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده
پویاییهای منطقهای بهویژه بعد از وقایع بهار عربی، بروز بحرانهای جدید ازجمله در سوریه و عراق و بروز پدیده تروریسم داعش و تضعیف دولتها و بهتبع بازتعریف نقش بازیگران منطقهای و فرامنطقهای برای پرکردن خلأ قدرت، زمینههای شکلگیری راهبرد جدیدی در سیاست خارجی ایران را اجتنابناپذیر میکند که قابلیت سازگاری با محیط در حال انتقال منطقهای را داشته باشد. فرضیه اصلی این مقاله این است که دو اصل تقویت «همکاریهای منطقهای» و «بازدارندگی تهدید از منطقه» (بهشکل سخت و نرم) باید بهنوعی تعادل در شرایط جدید برسند تا جایگاه ایران در توازن قوای منطقهای حفظ شود. بر این اساس، نویسنده ضرورت ترکیب تدریجی دو راهبرد جاری سیاست خارجی و معرفی راهبرد سومی را اجتنابناپذیر میداند که از آن بهعنوان «ایران قوی از درون» یاد کرده است.
)