2
دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم(ع) و پژوهشگر سیاسی پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق(ع).
چکیده
از جمله دانشهای کاربردی با قابلیت نتایج محسوس برای جامعه بشری، مطالعات امنیتی است. این مطالعات آنگاه که با تجربههای امنیتی تاریخی عجین شود، جامعه را از آزمونهای مجدد امنیتی حفظ میکند. ابنخلدون از جمله اندیشمندانی است که در آثار خود مباحث امنیتی را جمع و پیرامون تجربههای امنیتی تاریخ اظهارنظر کرده است. این مقاله با هدف فهم گفتمان امنیتی ابنخلدون انجام شده است، که تا کنون پیرامون آن پژوهش مستقلی صورت نگرفته است. با توجه به مبانی نظری ابنخلدون در موضوع تاریخ و امنیت، گفتمان امنیتی وی در چارچوب مفهومی با هفت مؤلفه کلیدی مفهوم امنیت، ابعاد امنیت، سطح امنیت، دوست و دشمن، روشهای تحصیل امنیت و راهکارهای استراتژیکی امنیت بررسی شده است. مهمترین یافته این پژوهش، مشابهت گفتمان امنیتی ابنخلدون با نحلههای مکاتب رئالیستی و همانندی آن با گفتمانهای امنیتی حاکم بر جهان اسلام در عصر حاضر و عدم کارآمدی لازمِ گفتمان امنیتی وی در تأمین امنیت پایدار جهان اسلام است.