طبق تئوری جامع تجارت بینالمللی، کشورها با تخصصی کردن تولید کالاهایی که در آن پیشرفت نسبی داشتهاند، رفاه اجتماعی را به حداکثر خود میرسانند. با در نظر گرفتن اینکه کشورها از نظر سرزمین، نیروی کار و سرمایه ویژگیهای متفاوتی دارند، کالاهای تولیدی مذکور کالاهایی هستند که کشور موردنظر از وفور نسبی در آنها برخوردار است. در نتیجه این تئوری پیشبینی میکند که کشورهایی که از سرمایه زیاد برخوردارند، کالاهای سرمایهبر را با کالاهای کاربر تولید شده در جاهای دیگر، مبادله میکنند.
)
