پویش‌های صنعتی، فناوری و جمعیتی دو سده اخیر، زیستبومهای موجود در زیست کره را به شدت فروسائیدهاند، به گونه‌ای که تداوم آنها مانایی و پایایی حیات و تمدن را با ابهام روبرو کرده است. با فروپاشی نظام ژئوپلیتیک جنگ سرد، مخاطرات محیطی حساسیت جامعه و کنشگران سیاسی را برانگیخت و دانش بوم‌شناسی با توجه به سرشت دوگانه انسانی- محیطی‌اش در تدوین ادبیات امنیت و سیاست بسیار اثرگذار ظاهر شد. با توجه به تعدد زوایای نگرش به بوم‌شناسی، بوم‌شناسی سیاسی در این میانه خوش درخشیده و توجه بسیاری از پژوهشگران و کنشگران سیاسی را در بازنمایی مخاطرات محیطی به خود جلب کرده است.
)
