با وجود اینکه مطالعات امنیتی در ایران، طی دوران کوتاه شکلگیری و حیات خود، فراز و نشیبهای بسیاری را تجربه کرده و هنوز هم ضرورتهای توسعه کمّی و کیفی این حوزه غیرقابل انکار است، اما به هرحال، مطالعات امنیتی در ایران، در شرایط کنونی، به مرحلهای از تکوین رسیده که ضرورت توجه به مطالعات امنیتی ایرانی به عنوان رویکرد بومی را اجتنابناپذیر ساخته و تلاشهای مختلفی را برای دستیابی به این مهم دامن زده است. در این مقاله، ضمن تفکیک «مطالعات امنیتی ایرانی» از «مطالعات امنیتی در ایران»، ابتدا به چیستی و نسبت این دو مقوله پرداخته شده و ویژگیهای آنها با توجه به مطالعات امنیتی غربی (و در غرب) مورد بررسی قرار میگیرد. سپس، امکان یا امتناع پیدایش و تکوین مطالعات امنیتی ایرانی بر اساس شرایط بیرونی (مطالعات امنیتی غربی) و منطق درونی (مطالعات امنیتی در ایران) تحلیل میشود.
)