محور سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران، طی دوره جورج دابلیو. بوش، به ویژه در چهار سال دوم، فعالیتهای هستهای ایران بود. به رغم موضعگیریهای مختلفی که از سوی مقامات دستگاه اجرایی و کنگره آمریکا در مورد فعالیتهای هستهای ایران به عمل آمد، سیاست عملی کاخ سفید استفاده از مجازاتهای غیرنظامی (حتیالامکان چندجانبه) به منظور تغییر رفتار ایران مطابق با ملاحظات امنیتی آمریکا بود. البته، تنشهای موجود بین آمریکا و ایران نه محدود به فعالیتهای هستهای ایران است و نه محصول سیاست امنیتی دولت بوش در عرصه بینالملل میباشد. ریشه مسائل، بازیگری ناهماهنگ ایران در سیستم بینالمللی مطلوب آمریکاست. در این میان، برنامه هستهای زمینهای برای تشدید و در عین حال، چندجانبهسازی فشارهای آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران به شمار میرود.
)