نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی
نویسنده
چکیده
مقاله حاضر، موازین روششناختی مکتب ایدهآلیسم را بررسی میکند. نویسنده این مقاله معتقد است که تبیینهای ایدهآلیستی از امنیت ملی، روشهایی را مراعات میکند که بیش و پیش از همه، مورد توجه «ایمانویل کانت» بوده است. کانت به عنوان بانی موثر ایدهآلیسم، برداشت نوینی از وظایف انسان، ماهیت و رسالت دولت و همچنین امکان رفتار مسالمتآمیز بازیگران سیاسی ارایه نموده که برخلاف دیدگاههای رئالیستها، سامان جدیدی را پیشنهاد مینماید. نویسنده این مقاله ابتدا مدعیات اصلی ایدهآلیسم را تبیین میکند و اذعان میدارد که اعتقاد به نقش ارزنده محیط در تعیین نوع رفتار آدمی، اهمیت والای وجدان و داوری عمومی، رهبری ثمربخش خرد، تقدم آرزوی اخلاقی بر اندیشه عقلانی، کمالگرایی، هماهنگی ممکن و ضروری منافع ملی واحدها و حقوق ـ تکالیف بینالمللی، اصلیترین مدعیات ایدهآلیسم به شمار میآید. آنچه از منظر روششناختی در مدعیات مذکور شایان توجه است عبارتست از: پذیرش توانمندی عقل در سنجش رفتارها. اما نکته این است که در جهان کنونی، اتکای صرف بر امکان و ضرورت اخلاقی اندیشی، نمیتواند تدبیر ناامنی و تامین منافع ملی را بدست دهد و شاید به همین خاطر است که موازین ایدهآلیستی بیشتر در مرحله شعار و ادعا مورد توجه و احتیاج است، چرا که این نگرش نسبت به موضوع قدرت نگرشی بسیار ابتدایی دارد، منطق نوین هدف ـ وسیله را نادیده میگیرد و در دستاوردها و تواناییهای مدرنیته، تردید روا میدارد.
کلیدواژهها