مؤلف در این گفتار به بررسی امنیت‌قضایی‌پرداخته و با آن را به کیفیت عملکرد دادگاهها دربه کار بستن ضمانتهای اجرایی قانونی به ترتیبی که‌شهروندان را قبل از نقض قوانین و تعهداتشان ازآن عمل باز دارد، تعریف نموده تا بدین وسیله،مفهوم، قابلیت بررسی و ارزیابی بیابد. با این‌تعریف ایشان در پی بررسی وضعیت امنیت‌قضایی با نگاه آسیب‌شناختی است و از کاستی های‌ساختاری و اجرایی ساختار قضایی به تفکیک‌سخن رانده است.اصطلاح «امنیت قضایی» نزد مؤلف، بیشتر ناظر برکیفیت مناسب عملکرد دادگاه ها در به کار بستن‌ضمانت های اجرایی قانون می‌باشد. از این منظربررسی وضعیت نیروی انسانی متخصص مشغول‌به کار در دادگاه ها، ساختار قضایی و فرآیندرسیدگی به پرونده‌ها مورد توجه مؤلف قرار گرفته‌و کاستی های هر یک بیان شده است.
)