در این مقاله، از مفهوم «ژئوپلیتیک پُرخطر» برای تبیین خطرات امنیتی محیط خارجی جمهوری اسلامی ایران و پیامدهای ناشی از آن استفاده شده است. استدلال مقاله این است که امنیتی‌شدن فضای پیرامونی ایران بعد از وقوع انقلاب اسلامی، ناشی از تحولات محیط ژئوپلیتیک این کشور است. در راستای استدلال فوق به مواردی از جمله فرارسیدن نقطۀ اوج تولید نفت، ظهور ژئوپلیتیک شیعه، گسترش تروریسم در خاورمیانه، تداوم مناقشه اعراب و اسرائیل و بحث خاورمیانه هسته‌ای، به مثابه دلایل امنیتی‌شدن و خطرات ژئوپلیتیکی برای امنیت ملی ایران پرداخته می‌شود. نویسندگان معتقدند موارد ذکرشده در ارتباط تنگاتنگ با هم و در یک نقطه، یعنی محیط پیرامونی ایران به هم گِره می‌خورند. پیامدهای این وضعیت نیز از منزوی‌سازی و تحریم تا تهدید و اقدام به حملۀ نظامی، به منظور تضعیف و مطیع‌سازی سیاست‌های ایران توسط قدرت‌های بزرگ، به خصوص آمریکا در نوسان است.
)
