در مقاله پیش رو، پس از آنکه دلایل پنهان‌کاری در دولت‌ها، به ویژه در سازمان‌های اطلاعاتی تبیین می‌شود، این سؤال مطرح می‌گردد که در حال حاضر، پنهان‌کاری چه بخشی از هویت اطلاعات را به خود اختصاص داده و چه جایگاهی در اطلاعات دارد؟ نویسنده دو فرضیه رقیب را در پاسخ به این سؤال طرح می‌نماید. فرضیه اصلی، پنهان‌کاری را یکی از ویژگی‌های هستی‌شناختی اطلاعات می‌داند و فرضیه رقیب آن را ابزاری برای کار اطلاعاتی معرفی می‌کند. پس از بررسی دو ادعای فوق، نگارنده در آخر نتیجه‌گیری می‌نماید که پنهان‌کاری اساساً بخشی جدانشدنی از هویت اطلاعات است و ریشه‌ای هستی‌شناختی در آن دارد.
)
