سازمان‌های امنیتی و اطلاعاتی، نقش بالقوه و بالفعل عمیقی در ارتقا و بهره‌بری از منابع اقتدار نرم کشور بر عهده دارند. در این خصوص می‌توان از طریق برخی شواهد، به یقین (و یا با درصدی بالا) از دخالت و خط‌دهی نهادهای اطلاعاتی به سیستم‌های سیاست خارجی، اقتصادی و یا فرهنگی کشور برای بهبود وجهه خود یا تخریب وجهه حریف سخن به میان آورد. مقاله حاضر تلاش دارد با حرکت در محدوده‌های تعریف‌شده فوق، در حد امکان نقش سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی را در تقویت وجوه قدرت نرم کشور بررسی کند. فرضیه اصلی آن است که عملکرد نهادهای امنیتی و اطلاعاتی در ارائه و نشر اطلاعات می‌تواند به عنوان ابزار اقناع و در جهت ارتقای قدرت نرم کشور به کار رود.
)
