با آغاز دوران اصول‌گرایی در جمهوری اسلامی، رویکرد گفتاری و رفتاری ایران در عرصة سیاست خارجی متحول گشت. سؤال اصلی مقاله پیش روی آن است که علت تغیر در رویکرد سیاست خارجی اصول‌گرایان چیست؟ به عنوان فرضیه اصلی استدلال می‌شود که احساس ناامنی هستی‌شناختی منجر به صورت‌بندی مجدد منابع هویت‌سازِ سیاست خارجی و در نتیجه تغییر در رویکرد اصول‌گرایان به عرصه خارجی شده است. این مقاله همچنین به واکاوی دیپلماسی هسته‌ای اصول‌گرایان به عنوان مهمترین جلوه این تغییر رویکرد می‌پردازد.
)
