مقاله حاضر، به بررسی مقایسهای انقلاب اسلامی ایران و انقلاب 25 ژانویه مصر میپردازد و مفروضه آن این است که بدون این بررسی، فهم و تبیین انقلاب مصر ممکن نیست. پشتوانه نظری مقاله، نظریه فرایند انقلابی و همچنین، نظریه «فرصت سیاسی» در چارچوب جامعهشناسی جنبشهای اجتماعی است. کاربست این نظریهها نشان میدهد انقلاب اسلامی ایران فرصت سیاسی مناسبی برای جنبش انقلابی مصر فراهم نمود تا در زمانی کوتاهتر و با صرف هزینهای کمتر به پیروزی برسد، اما درسگیری رژیم مبارک، ارتش مصر و ایالات متحده از انقلاب ایران موجب شده است آنها در پی محدودکردن فرصت اسلامگرایان برای تسخیر کامل فضای سیاسی و گذر از اسلامگرایی اجتماعی به اسلامگرایی سیاسی باشند.