تصمیم‌گیری راهبردی، معطوف به حوزه امنیت ملی و بین‌المللی است. تصمیمات درست نیازمند شناخت دقیق واقعیات، توانمندی‌ها و بررسی گزینه‌های احتمالی و برآورد دقیق هزینه‌ها و دستاوردهای هر اقدامی با توجه به دو محیط راهبردی داخلی و بین‌المللی است. این دو محیط بر هم تأثیر می‌گذارند و نحوه تعامل آنها به عوامل متعددی بستگی دارد. عوامل ساختاری در کنار عوامل کارگزاری، تهدیدها و توانمندی‌ها، ضعف‌ها و آسیب‌پذیری‌ها، قواعد و گفتمان‌ها، مسایل و دستورکارها در طول زمان، روابط دو محیط راهبردی ایران و نظام بین‌المللی را شکل می‌دهند. مقاله حاضر با تشریح عوامل و روندهای فوق در درون هر یک از این دو محیط، سه وضعیت تقابل راهبردی بین ایران و نظام بین‌المللی، همسویی راهبردی بین ایران و نظام بین‌المللی و ترکیبی از همسویی و تقابل، به لحاظ موضوعی و موردی در آینده را بررسی میکند.
)
