استادیار علوم سیاسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
چکیده
hز نظر این مقاله، کودتای 15 ژوئیه در ترکیه ناشی از انحراف در مفهوم نوعثمانی‌گرایی و تیپ ایده‌آل آن بوده است. در واقع، این مفهوم بعد از سال 2002 در قالب چهار مدل الهامبخشی، فعال‌گرایی غیراجبارآمیز، فعال‌گرایی اجبارآمیز و مدل جوانک بزدل در دو عرصه داخلی و خارجی عمل کرده است، که سه مدل آخر با انحراف در مدل الهامبخشی، زمینه‌های کودتا را فراهم کردند. ضدکودتای اردوغان هرچند سبب تضعیف جامعه مدنی خواهد شد، اما توان زایلکردن آن را ندارد، بلکه صرفاً پیشروی آن را به تأخیر می‌اندازد. سیاست‌های اردوغان در برساختن تیپ ایده‌آل نوعثمانی‌گرایی به عنوان الگویی در دو حوزه داخلی و خارجی، با تناقض روبهروست و در آینده نه چندان دور گرفتار ظرفیتهای کارای همین جامعه مدنی شده و قدرت را واگذار خواهد کرد. دوران اردوغان از این پس دوران تمرکز بر بحران‌های داخلی از منظر پلیسی و تساهل منفعلانه در سیاست خارجی خواهد بود.
)