نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی
نویسنده
چکیده
شکلگیری سلفیگری، یکی از مهمترین رویدادهای ایدئولوژیکی و فکری تاریخِ مسلمانان به شمار میآید که توانسته است به پشتوانة ادبیات فقهی و کلامی و نیز نشانهشناسی متکی بر شبکة معناییِ گسترده، نیاز به گرایشها و جریانهای سیاسیِ سلفی را مجسّم و آنها را در اشکال روز، بازتولید کند. در این میان، عراق با موقعیت حساس و وابستگیهای عمیق ژئوپلتیکی متقابل با جمهوری اسلامی ایران، یکی از معدود کشورهایی است که همواره از بدو شکلگیریِ ایدة سلفیگری درگیر آن بوده است؛ به طوری که پس از اشغال عراق، این کشور به کانون اصلی فعالیت گروههای سلفی تبدیل شد و این جریان در تلاقی و همپوشانی با مدارهای قدرتمند سلفی، در جایگاه مهمترین بازیگر غیردولتی در صحنه تحولات عراق قرار گرفت. اینگونه نقشآفرینی در حلقة اولِ جغرافیای سیاسیِ ایران، واجد پیامدهای مهم برای جمهوری اسلامی ایران است. متن حاضر، این تأثیرات را مورد توجه قرار داده است.
کلیدواژهها
موضوعات